بررسی اثرات نیتریت سدیم بر آنزیم های کبدی و ساختار بافتی کبد در موش صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

سابقه و هدف: نیتریت ماده مورد استفاده در صنعت، جهت نگهداری مواد غذایی به خصوص سوسیس و کالباس می باشد. با توجه به مصرف زیاد غذاهای فسفیت در جامعه و بالا بودن نیتریت در آن ها و هم چنین وجود این ماده مضر در آب، خاک و اکوسیستم، سلامتی بسیاری از انسان ها را به خطر می اندازد. در این پژوهش اثرات نیتریت سدیم بر آنزیم های کبدی و ساختار بافتی کبد در موش صحرایی دیابتی شده، مورد بررسی قرار می گیرد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 60 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی به 6 گروه 10 تایی شامل گروه کنترل،گروه های تجربی دریافت کننده 175 و mg/kg/day 350 نیتریت سدیم، گروه کنترل دیابتی (دیابتی شده با استرپتوزوتوسین) و گروه دیابتی دریافت کننده 175 و mg/kg/day 350 نیتریت سدیم به مدت 60 روز، تقسیم شدند. پس از بیهوشی و خونگیری، سرم برای بررسی فاکتورهای alt، ast وalp  و بافت کبد جهت بررسی تغییرات بافتی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج داده ها با استفاده از نرم افزار 17 spss و آزمون های آماری anova test شامل (tukey، sheffe، duncan) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و 05/0≥ p معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در مطالعه حاضر، گروه دریافت کننده دوز 175 و 350 میلی گرم بر کیلوگرم نیتریت سدیم و گروه های دیابتی، افزایش معنی داری را در آنزیم های alt، ast و alp نشان دادند (05/0> p). بیش ترین میزان alt، ast و alp در گروه دیابتی دریافت کننده 350 میلی گرم بر کیلوگرم نیتریت سدیم به ترتیب برابر با 8/3±239، 5/3±286 و 6/3±162 مشخص گردید. استنتاج: بر اساس نتایج حاصل، نیتریت سدیم می تواند بر بافت کبد به خصوص در موش دیابتی اثرات مخرب را القا کند.